Kaart
In de vorige column schreef ik een verhaal over Anne Marie, de fietsende 72 jarige madame. Op de dag dat de column uitkwam lag er thuis een kaart van haar in de brievenbus om ons te melden dat ze veilig thuis was gekomen na 42 dagen en ruim 3000 km fietsen door Frankrijk. Ze bedankte ons voor het gezamenlijke (nachtelijke) avontuur. Haar kaart hangt in de huiskamer als aandenken.

Deuren
We gaan vroeg op pad want het is een stukje rijden. Het beloofd weer een warme dag te worden. Als we aankomen zijn ze nog de handel aan het uitpakken op een groot weiland. Mijn oog wordt direct naar een bus getrokken waar oude onderdelen van lelijke eendjes liggen. Er staan verschillende kleuren deuren, uitlaten en een motorkap. Madame, 'koop alles en u krijgt een lage prijs', roept de verkoper. Jaren terug heb ik een set deuren gekocht in de schuur van een huis verkoop. Ik had ze in de winkel gezet als decoratie. Dat was super leuk. Hoe leuk ik ze ook vind, ik laat ze staan.

Hart
Na een warme dag inkopen gaan we een avondwandeling maken en op zoek naar de reeën. We lopen door het veld naar de rand van het bos. Daar staan ze meestal in de avondzon. Maar helaas, er is er geen ree te bekennen. Als we op een pad terug lopen zie ik een steen liggen. Niks bijzonders tot ik toch even goed kijk. 'J.P, er ligt een steen in de vorm van een hart op de grond'. Na wat graven neem ik het mee naar de bus. Inmiddels staat het hart in onze tuin gedecoreerd bij een Mariabeeld en zinken teil met lavendel.

Croque monsieur
Nog net voor de grens besluiten we even bij de bakker wat lekkers te halen voor de terugweg. Iets meenemen werd hem niet omdat ik in de vitrine een croque monsieur zag liggen. Als kind at ik deze graag en kreeg hem op een bord vol salade. Deze heb ik al jaren niet gegeten dus bestel ik een warme croque monsieur met een kop thee. We gaan buiten zitten. Na de eerste hap zeg ik tegen J.P, 'dit is de echte want deze heeft er een bechamelsaus tussen zitten'. Best weer eens lekker na al die jaren. Tijdens de lange terugreis naar huis heb ik niets meer gegeten want de croque was een machtige hap.

De winkel
Het was een warme zomer en vele klanten hebben de weg naar de winkel gevonden. Laatst kwam ik in mijn shop en zag een aantal dingen gestapeld liggen die niet van mij maar van andere shops waren. Als ik een kruk van de tafel pak om deze terug te zetten hoor ik, 'no, nein'. Ik draai me om en kijk een mevrouw aan. Na wat hakkelen in het Duits vraag ik in welke taal ik haar kan helpen. In het Frans. Mevrouw had in mijn shop haar verzameling neergezet uit verschillende shops. Ik liet haar lekker haar gang gaan en na een tijdje kwam ze de spullen halen. We praten nog even en ze zegt, 'trop fou!' Het is leuk om van een Franse klant te horen dat ze het te gek vinden om tussen de vondsten rond te lopen.

Ik ben mijn shop aan het decoreren als er een gezin met twee jonge pubers binnen komt. De ouders nemen alle tijd om in de winkel rond te lopen en genieten zichtbaar. De kinderen hangen een beetje rond in de tuin en dan weer binnen. Als we een tijd verder zijn, loopt mijn collega met de ouders mee naar de shop waar ze een kast hebben zien staan. J.P staat een doos uit te pakken en ziet de pubers verveeld rondlopen en hoort ze tegen elkaar praten, het lijkt wel of papa en mama hier blijven wonen. Wat een heerlijke opmerking van een puber die verplicht mee moest met het uitje van papa en mama. Na de aankoop werden de pubers geroepen om weer verder op pad te gaan en zo liepen ze allemaal blij naar buiten.
 
Inspiratie
Het is de laatste maand van de zomervakantie en de dagen beginnen heel langzaam korter te worden. Terwijl ik in de zon zit te lezen gaat mijn hoofd een beetje naar de kerst. Dit zijn dingen waar je in de warme zomerzon niet aan wil denken, maar kerst vergt altijd meer voorbereidingen. Dus blader ik door oude kerst woonbladen om inspiratie op te doen. Heel lang hou ik het niet vol en dat komt niet door de hitte maar door de kerst. Ik leg het naast me neer en ik hou me liever bezig met de nieuwe aanvoer die we binnenkort gaan plaatsen. En de kerst? Dat komt wel, eerst nog even lekker nazomeren.

Au revoir, J.P en Marieke Baret Brocante

Augustus 2025 - column nr: 46