Eerder weg
In verband met het begin van de vakanties besloten we een dag eerder weg te gaan dan de bedoeling was. We rijden heerlijk rustig na de spits richting Frankrijk. Om middernacht komen we op een camperplek aan. Zachtjes kruipen we achterin de bus om een paar uur te slapen. Het was heerlijk stil maar zo koud, dat verwacht je niet in de zomer.
Genieten
We genieten de volgende dag tijdens het zoeken naar brocante van schattige dorpjes, kleurrijke luiken, tuintjes en straatjes. Met de stevige koude wind heb je niet het gevoel dat het zomer is, maar de bloemen doen het herfstige weer vergeten.
Steekkar
De volgende morgen staan we om zes uur bij de bakker voor we naar de eerste markt gaan. Dan langs een handelaar en door naar de volgende markt. Er zouden 150 kramen staan maar ik zag al snel een handje vol verspreid over de dorpsstraat die omhoog liep. Normaal gesproken nemen we de steekwagen mee, nu alleen twee tassen. Waarom zouden we met maar twintig kramen de steekwagen meenemen? De kramen stonden ver van elkaar dus was het een eind lopen om alles af te gaan. Er stond niks wat we leuk vonden maar we liepen door tot de laatste kraam. En natuurlijk stonden daar de leukste spullen. Mijn oog viel op vier oude bistrostoelen. De verkoper sprong op, legde zijn koffie en croissant weg en zei, 'deze komen uit het café en zijn echte oudjes'. Ik kijk J.P aan en zeg, 'hadden we nou toch de steekkar maar meegenomen'. Helaas, het werd sjouwen.
Hotel of bus?
In de bus staan dozen en meubeltjes. We moeten kiezen. Hotel of in de bus slapen? Degene die ons kent weet het antwoord al, in de bus. Na een uur puzzelen lukt het. De zittingen staan vol met dozen en zink. De achterkant is zo ingericht dat we er net in kunnen, onder de tafel met dozen en spullen. Bij ons hoofd zes stoelen en naast ons dozen. Je moet er wat voor over hebben. Ik koop liever brocante dan ik een hotel overnachting betaal. Als we eindelijk klaar zijn, zie ik een dikke zwarte spin in de bus. 'J.P, een spin!'. 'Hier ga ik niet liggen hoor'. Dus de slaapspullen er weer uit. J.P, mijn held, zoekt naar de spin. 'Ik heb hem', hoor ik J.P zeggen. Hij zet de spin eruit en we leggen de matrassen er weer in. Eindelijk rust.
Feest
In de plaatselijke supermarkt kopen we boodschappen. De kassière nodigt ons uit voor het bierfeest in het dorp die avond. We drinken wel geen bier maar ach, een feest met live muziek en dansen is altijd leuk. We krijgen een flyer en dat ziet er veelbelovend uit. Twee soorten bier, kermis, een dansvloer met live muziek en een BBQ. We besluiten te gaan. Als we aankomen zien we rijen biertafels met banken en daarop netjes aangeklede dorpelingen, een bierkar, een draaimolen, een schiettent, een oudere man met accordeon bij de dansvloer en een grote BBQ. We bekijken de situatie en zien dat de dorpsbewoners de feestelijkste avond van het jaar hebben. Het was niet helemaal ons ding, maar leuk om het mee te maken. Voor ons is het morgen vroeg dag en besluiten we te gaan. Als we in de bus liggen horen we tot in de vroege uurtjes de accordeon muziek klinken. Ik vraag me af, zou er ook gedanst zijn?
Lavendel
De volgende morgen waren de eerste markten slecht en stonden er weinig kramen. Het was ook zo koud, maar negen graden. Ik had mijn winterjas aan in de zomer. We vonden wel wat maar lang niet genoeg spullen. Bij de laatste grote markt werd het zonnig en er stonden 200 kramen. Het viel niet aan te slepen. Vogelkooi, Steiff hond, sofa doll, nachtkastje, vitrinekast, keukengerei, tuin decoratie, zink, serviesgoed met vogeltjes, tuinvazen en meer. We bleven maar naar de bus lopen met spullen. Hier hebben we echt onze slag geslagen dat weekend. Er stond ook een mand met verse bossen lavendel. De geur kwam me tegemoet en ik waande me even in de Provence. Uiteraard zijn er bossen mee gegaan voor de shop. Wat rook de bus lekker toen we de deur open deden.
Vreugdedans
Het was een korte trip en het weer gooide ook deze keer weer roet in het eten. Er stonden veel minder kramen, waren er natte grasvelden of werden markten geannuleerd. Zelfs de Fransen hebben het over le temps changeant (het wisselvallige weer) en het weinige aanbod. We hebben dan wel niet gedanst tijdens het bierfeest, maar thuis deden we een vreugdedansje tussen de mooie brocante vondsten.
Au revoir. J.P en Marieke - Baret Brocante 'en route' - Column nr: 32 - Juli 2024