Franse vlaggen
Een paar weken geleden liepen we op een markt langs een gesloten brocantewinkel. De sfeervol ingerichte etalage met o.a oude Franse vlaggen
trok onze aandacht en ik schreef het adres op voor een volgende keer.
We zijn weer 'en route'. Adres nummer één is de brocantewinkel die vorige keer dicht was. Ze zijn net open. Het licht is nog niet eens aan en we vullen de toonbank al met brocante. Na een uur inpakken is madame klaar en helpt ze ons mee sjouwen naar de bus. Ik vraag madame of de Franse vlaggen zijn verkocht. 'Non, deze staan in de opslag, ik neem ze mee zodat u ze kunt komen ophalen'. 'Sorry dat we uw winkel wat rommelig achterlaten', zeg ik tegen haar. Ze vond het niet erg. Ik snap het wel want met zo'n kassa aanslag je werkdag beginnen gebeurt vast niet iedere dag. Zo'n toeristisch dorp is het niet.
Adres twee is een bekende van ons waar we al jaren komen. Een zakelijke man. Deze keer vinden we er rieten reiskoffers, potten, manden enz. We haasten ons, we hebben maar een half uur want om twaalf uur gaat hij dicht. Het licht gaat vijf minuten voor sluiting uit. Het teken dat we moeten betalen. Monsieur zijn pain, fromage en vin staat klaar en daar kan geen euro tegenop.
Na een goede nachtrust gaan we weer op jacht. Als we op de brocante markt aankomen zijn we verbaasd van alle Nederlandse nummerborden. Het is duidelijk de start van het vakantieseizoen en heel Nederland struint. Opvallend is dat hier mooie handel staat met een pittig prijskaartje eraan. We kopen alleen een spiegel.
Kittens
Op de camping zitten in het gras zitten twee jonge kittens. We smelten. De eigenaar zegt, 'neem ze maar mee'. Het kost wat moeite maar we blijven stevig in onze schoenen staan en doen het niet. Onze gezamenlijke afspraak is, er mogen geen dieren mee naar huis want beesten en onze levensstijl gaan niet samen.
Agent
Richting huis struinen we nog wat marktjes af. De grote markt is niet veel soeps tot we bij de laatste kraam komen. Daar staan zoveel leuke spullen dat ik nog even goed 'tekeer ga'. Uit ervaring weten we, ga pas terug als je alles hebt gezien. Na drie keer lopen staan alle aankopen op de stoep naast de bus. Het leek wel een uitdragerij. J.P moet zijn best doen om alles erin te krijgen. We trekken veel bekijks waaronder een agent die even komt kijken wat die Hollanders toch aan het doen zijn.
Tot slot rijden we nog even langs de brocantewinkel om de vlaggen op te halen. Op het visitekaartje staat dat ze vandaag open zijn tot twaalf uur. Als we om half twaalf aankomen zijn de lichten uit, het rolluik is dicht en de Franse vlaggen staan in de etalage. Jammer, maar we gaan tevreden naar huis. De bus is vol geladen met nieuwe aanwinsten voor de winkel. En de Franse vlaggen? We zullen binnenkort voor de derde keer terug naar de brocantewinkel moeten om ze op te halen. Wat vervelend.
Au revoir, J.P & Marieke
Une belle histoire nr: 9 Juli 2022