Boek
Tijdens het rommelen in de shop komt de column nogal eens ter sprake. Als de nieuwste column uit is, leg ik de uitgeprinte versie in een bakkersmand. Men mag deze gratis meenemen (voor als je hem niet in de mail krijgt). Een mevrouw komt naar mijn shop en zegt tegen me, 'is dit de nieuwste column'? 'Ja mevrouw, ik leg hem net neer'. 'Mooi, dan ben ik op tijd'. 'Ik kom ze iedere maand trouw ophalen en bundel ze als een boek zodat ik ze nog eens terug kan lezen'. Verrast zegt ik, 'wat leuk, maar u kunt ze ook per mail krijgen, is dat niet makkelijker'? 'Nee, ik ben niet zo van de computers en kom hem gewoon iedere keer ophalen, dan kan ik meteen lekker rondlopen in de winkel'.
Dierbaar
Ik sta tussen de dozen met nieuwe aanwinsten in mijn hand. 'Hallo, wat leuk dat ik je zie'. Een bekende klant is in de winkel. We hebben elkaar al heel lang niet gezien en staan te praten. Ondertussen bekijkt ze de nieuwe aanwinsten. In haar winkelmandje liggen al wat spullen van andere shophouders. Ze vraagt, 'Marieke, wat is het meest dierbare wat je hebt'? 'Dat is J.P zeg ik lachend maar dat bedoel je vast niet'. Het meest dierbare? Ik kon er niet meteen een antwoord op geven. 'Ik heb zoveel spullen die me dierbaar zijn, maar ik zal het in de column melden, zeg ik tegen haar'.
Kruis
Na een dag werken in de winkel gaan we naar huis. De vraag wat is het meest dierbare wat je hebt, speelt door mijn hoofd. Ik laat de vraag los. Na een paar dagen weet ik het. Een kunststof kruis met bloemen en een gouden engel erin. Dit is al jaren in mijn bezit en hangt om de nek van een kinderpaspop. Deze heb ik ooit gevonden in een doos vol met communie spullen, rozenkransen, bidprentjes, een diadeem en buideltasje. Aangezien ik dit nog nooit had gezien en het zo bijzonder vond, heb ik het zelf gehouden. Van waarde weet ik niks, alleen dat het prachtig is. Tot vandaag de dag heb ik er nooit meer één gezien of gevonden. Verder weet ik er weinig van af maar heeft het waarschijnlijk met de Heilige Communie te maken. Na zoeken zag ik dat deze echte oude kruisen niet voor het oprapen liggen. Toch heb ik één gevonden, niet hetzelfde maar met een Maria in plaats van een engel met een behoorlijke waarde. Waarde of niet, dit kruis blijft bij me omdat ik het prachtig vind.
Museum
We waren aangekomen op de Franse camping. Het regende en er was niks te doen. In ons kleine tentje wilden we niet blijven. Ik wist dat er een oorlogsmuseum in de buurt was omdat ik onderweg een bord had zien staan. Dus ging ik zoeken op internet. Het museum was open die middag. Er waren een paar Franse toeristen en vrijwilligers. Het was zeer indrukwekkend. Vol verbazing over wat ze hadden staan aan oude militaire spullen liepen we tussen de artikelen. In een vitrinekast zag ik een oude rozet liggen. Een aantal jaren terug hadden we een aantal dozen met spullen gekocht, niet wetende wat er allemaal in zou zitten. In een doos zaten wat oude legerspullen, waaronder drie rozetten. Ik wist niet wat ik daar mee moest en heb ze opgeborgen. Een vrijwilliger kwam naar me toe en sprak geen woord over de grens. Hij sprak zo snel, ik kon er geen touw aan vast knopen. Met mijn mobiel in de hand voor de vertaling werd het uiteindelijk duidelijk. Deze onderscheiding kregen soldaten na hun bewezen diensten, meestal in de kleuren van de Franse vlag.
Schenken
We wisten niet wat we wilden met deze rozetten, verkopen of houden voelde beide niet goed. En in Nederland horen ze ook niet te liggen. Na rondlopen in het museum wist ik wat ik wilde met de rozetten. Ik liep naar meneer om te zeggen dat ik mijn rozetten graag wil schenken aan het museum als ik de volgende keer in de buurt ben. Na een donatie in de pot namen we afscheid. Thuis heb ik de rozetten al klaar gelegd voor de volgende trip naar Frankrijk. Wordt vervolgd.
Gesloten
Zaterdag 27 april, Koningsdag is de winkel gesloten.
Au revoir, J.P en Marieke - Baret Brocante ' en route' - April 2024 - Column nr: 29